Historia dzierżoniowskiego dworca kolejowego sięga końca XIX w. kiedy to w 1852 roku firma Breslau -Freiburger Eisennbahn podjęła decyzję o przedłużeniu linii kolejowej Jaworzyna Śląska – Świdnica.
Początkowo planowano umiejscowienie dworca na północ od dzierżoniowskiego rynku w okolicach bramy Wrocławskiej, ostatecznie jednak ze względu na łatwiejszy dostęp do dworca przez mieszkańców Bielawy i Pieszyc wygrała koncepcja budowy dworca w jego obecnej lokalizacji.
Budowę rozpoczęto w czerwcu 1854 roku. Cechą charakterystyczną budynku była elewacja z białymi poziomymi pasami wykonanymi z cegły klinkierowej (bliźniaczo podobne do tych z Wrocławskiego Dworca Świebodzkiego).
Uroczyste otwarcie dworca i linii kolejowej miało miejsce w dniu 24.11.1855 r. Od roku 1856 prowadzono rozbudowę linii kolejowej do Ząbkowic Śląskich.
Wraz z dworcem wybudowano również obiekty pomocnicze tj. parowozownie.
opr. na podst. „Architektura Dzierżoniowa XIX w” autor Piotr Kmiecik